To tango της Κάρολάιν

H Κάρολαιν μπήκε στην μεγάλη αίθουσα.Μπορεί ο Κλάους να ήταν ένα ψυχωτικό υβρίδιο αλλά σίγουρα ήξερε να διοργανώνει πάρτι.Χιλιάδες φώτα κρεμόντουσαν απο την οροφή.Σερβιτόρες ήταν διασκορπισμένες σε όλο το δωμάτιο κρατώντας ασημένιους δίσκους και προσφέροντας σαμπάνια στους καλεσμένους.Επίσης ένας μεγάλος μπουφές ήταν τοποθετημένος κατα μήκος της γωνίας του δωματίου.
Ο Κλάους στεκόταν στο μπαλκόνι και όταν την είδε να μπαίνει χαμογέλασε.Η μικρή βρυκόλακας δεν τον είχε απογοητεύσει.Είχε έρθει οπότε το σχέδιό του ήταν ήδη σε εφαρμογή.Έτσι πήγε να ετοιμαστεί για την δεύτερη φάση.
Απο την άλλη,η Κάρολαιν τέλειωνε το τρίτο ποτήρι απο το χρυσό υγρό.Είχε έρθει στον χορό μόνο για να ξεχαστεί για λίγες ώρες.Το αγόρι της-συγνώμη,το πρώην αγόρι της,-ήταν εκτός ελέγχου όλο αυτό το διάστημα.Εχθές,του είχε πεί να σταματήσει να την ενοχλεί. Η πίστη και η αφοσίωση που έδειχνε στον δημιουργό του την ενοχλούσε και δεν ήξερε αν υπήρχαν όρια.Τουλάχιστον απόψε,μπορούσε να τα ξεχάσει όλα αυτά και να διασκεδάσει.Μέσα στο κόκκινο της φόρεμα αισθανόταν υπερβολικά άνετα και καλά και αυτό ήταν που ήθελε απόψε.Οι ξανθές μπούκλες της ταίριαζαν με την χρυσή μάσκα που κάλυπτε τα μάτια της. Απο την γωνία που στεκόταν μπορούσε να δει τα ζευγάρια που χόρευαν στην πίστα.Η φίλη της η Έλενα είχε επισήμως λιώσει στα χέρια του παρτενέρ της και μεγάλου αδερφού του πρώην αγοριού της,Ντέιμον.Ω,η φίλη της θα είχε σίγουρα να δώσει κάποιες εξηγήσεις για την συμπεριφορά της καθώς φαινόταν οτι θα έχει συνέχεια...Οι σκέψεις της διακόπηκαν απο μια σκοτεινή φιγούρα που κινούταν ανάμεσα στο πλήθος και έρχονταν προς το μέρος της.Πριν καταλάβει τι συμβαίνει,ο μυστηριώδης άντρας στεκόταν ακριβώς μπροστά της.Έκανε μια υπόκλιση και άπλωσε το χέρι του σε εκείνη.Ήταν ντυμένος σαν...Σήκωσε το φρύδι της και έπιασε το χέρι του.Τα φώτα χαμήλωσαν και βρέθηκαν στην μέση της πίστας.
-Δεν νομίζεις,Τάιλερ,οτι να ντυθείς κόμης Δράκουλας είναι λίγο ειρωνικό?,τον ρώτησε αλλά δεν πήρε απάντηση.Απλά της χαμογέλασε.Εξάλλου μόνο τα χείλη του ήταν εκτεθειμένα καθώς όλο το υπόλοιπο πρόσωπό του καλυπτόταν απο μάσκα.Κάτι δεν πήγαινε καλά.
-Γιατί δεν μιλάς?Ω,καλά!Θέλω να ξέρεις ότι δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη απο την συμπεριφορά σου.Δεν ήταν καθόλου ωραίο.Δεν καταλαβαίνω την αφοσίωση σου σε αυτό το φρικιό.
Και όσο εκείνη παραμιλούσε,εκείνος απλά της χαμογέλαγε.Όταν ο ρυθμός του τραγουδιού έγινε πιο γρήγορος,την έφερε πιο κοντά στο σώμα του και έσυρε τα δάχτυλα του στα γυμνά της μπράτσα κάνοντάς την να ανατριχιάσει.
-Τι-τι κάνεις?Τον ρώτησε ξέπνοα.Αλλά δεν της απάντησε,φυσικά.Το χέρι του άρχισε να ταξιδεύει πιο κάτω στην μέση της και την έριξε πίσω.Τα δάχτυλα του άλλου του χεριού άρχισαν να χαιδεύουν το δέρμα της,ξεκινώντας απο το κάτω χείλος της κατεβαίνοντας στο σαγόνι της τον λαιμό της και ακολούθησε ένα φλεγόμενο μονοπάτι προς τα κάτω ώσπου σύρθηκε πάνω απο το φόρεμά της και ανάμεσα στο στήθος της.Η Caroline έκλεισε τα μάτια της και ένας βαθύς αναστεναγμός ξέφυγε απο τα χείλη της.Την έφερε πάλι πάνω και την στριφογύρισε ανάμεσα στα χέρια του.Σε κάθε βήμα,δεν έχανε ευκαιρία να αγγίξει όποιο κομμάτι εκτεθειμένου δέρματος έβρισκε κάνοντας την να ανατριχιάζει κάθε φορά.Στο τέλος του τραγουδιού,την έριξε πάλι πίσω και έσυρε-τα χείλη του αυτή τη φορά-από τον λοβό του αυτιού της μέχρι το κόκκαλο του λαιμού της και άφησε ένα απαλό φιλί εκεί.Της χαμογέλασε για τελευταία φορά και εξαφανίστηκε ανάμεσα στο πλήθος,αφήνοντάς την στην μέση της πίστας να προσπαθεί να ελέγξει το νεκρό χτυποκάρδι της.Κάτι στο άγγιγμα του ήταν διαφορετικό.Το αίσθημα των χεριών του στο δέρμα της,η αίσθηση των χειλιών του πάνω στο δέρμα του λαιμού της και ο τρόπος που της χαμογελούσε,ήταν πολύ σαγηνευτικά και γνωστά της.Και τότε τη χτύπησε!Αυτός ο άντρας δεν ήταν ο Tyler....

Όμως το απαλό του άγγιγμα της ήταν υπερβολικά οικείο.Το είχε ξανανιώσει στο παρελθόν.Άρχισε να ψάχνει παελπισμένα όλο το δωμάτιο για τον μυστηριώδη άντρα αλλά ήταν μάταιο.Είχε εξαφανιστεί.Το βλέμμα της έπεσε πάνω στην μεγάλη σκάλα.Μπορεί να είχε πάει πάνω.Ήταν έτοιμη να το ανακαλύψει!Άρχισε να ανεβαίνει την σκάλα που οδηγούσε σε ένα μεγάλο χωλ με πολλές κλειστές πόρτες δεξιά & αριστερά.Μόνο απο την τελευταία πόρτα στο τέλος & βάθος του διαδρόμου ερχόταν ένα αχνό φως.Τι θα γινόταν αν έριχνε μια ματιά?Εξάλλου,ήταν βρυκόλακας,δεν μπορούσαν να την βλάψουν.Εντάξει αυτό ήταν ψέμα αλλά ήταν προετοιμασμένη.Όχι όμως για το θέαμα που αντίκρυσε όταν μπήκε στο δωμάτιο.Στο μπαλκόνι μπροστά της με βρέγμενα μαλλιά,λευκό t-shirt και jean ήταν ο Κλάους.Ήξερε ότι την είχε ακούσει να έρχεται όμως δεν είχε μπεί στον κόπο να γυρίσει.Δεν χρειαζόταν.Ήξερε ήδη οτι ήταν εκείνη.
-Γειά σου,Κάρολαιν,Απολαμβάνεις την γιορτή?
Δεν είχε ενοχληθεί απο την παρουσία της αλλά ακόμα δεν είχε γυρίσει να την κοιτάξει.
-Χμ..όχι ιδιαίτερα!Πόση ώρα είσαι εδώ?Γιατί δεν έχεις κατέβει κάτω?Εξάλλου το party είναι δικό σου.
Γιατί ξαφνικά έχανε τα λόγια της?Μόνο τώρα γύρισε και της χαμογέλασε.Για μισό λεπτό!Αυτό το χαμόγελο...
-Και ποιός σου είπε οτι δεν έχω κατέβει,γλυκιά μου?,την ρώτησε και έκανε ένα βήμα προς το μέρος της.Θα συνεχίσεις να στέκεσαι στην μέση της κρεβατοκάμαράς μου ή θα έρθεις έξω να μου κάνεις παρέα?
Δεν μπορούσε να του αρνηθεί.Ήταν πάνω απο τις δυνάμεις της.Έτσι προχώρησε μπροστά και στάθηκε ακριβώς μπροστά του.
-Εσύ είσαι ο μυστηριώδης άντρας που χόρεψε μαζί μου?,τον ρώτησε κοιτάζοντας οπουδήποτε εκτός απο τα μάτια του.
-Κατευθείαν στο θέμα.Μου αρέσει αυτό!
-Δεν μου απάντησες.Ήσουν?
-Ήθελες να είμαι?
Σε κάθε ερώτηση έκανε και ένα βήμα προς το μέρος της.Με κάθε βήμα του προς το μέρος της,εκείνη έκανε ένα πίσω.Η πλάτη της χτύπησε στον τοίχο.Το χέρι του σηκώθηκε στο ύψος του ώμου της και την παγίδευσε ανάμεσα στο σώμα του και τον τοίχο.Ακόμα δεν της είχε απαντήσει και ήταν τόσο κοντά της.Αυτό την έκανε να νιώθει υπερβολικά...ωραία.Χμ...κάτι έπρεπε να απαντήσει.Ποιά ήταν η ερώτηση ξανά?Το δεξί,ελεύθερο,χέρι του ήρθε σε επαφή με το γυμνό δέρμα του λαιμού της.Έπρεπε να καταβάλει όλες τις δυνάμεις της για να μην ανατριχιάσει στο άγγιγμα του.
-Θα εκλάβω την σιωπή σου σαν ναι,της ψιθύρισε στο αυτί δαγκώνοντας τον λοβό παράλληλα.Αυτό την επανέφερε στην πραγματικότητα και τον έσπρωξε μακριά.
-Στα όνειρα σου,του απάντησε και έκανε να φύγει.Την άρπαξε απο το χέρι και την επανέφερε στην προηγούμενη θέση της.Τα χείλη του επιτέθηκαν στα δικά της.Ω θεέ μου,σκέφτηκε.Ο Κλάους την φιλούσε.Και εκείνη τον φιλούσε πίσω.Τα χέρια της "κλείδωσαν" πίσω απο το κεφάλι του και τον έφερε πιο κοντά στο σώμα της,ενώ τα δικά του έπιασαν τους γοφούς της και την σήκωσαν.Η Κάρολάιν τύλιξε τα πόδια της γύρω απο την μέση του.Μα τι έκανε?Ήταν έτοιμη να κάνει σεξ σε ένα μπαλκόνι με τον Κλάους.ΤΟΝ ΚΛΑΟΥΣ.Ο οποίος χρησιμοποίησε το αγόρι της,σχεδόν σκότωσε την καλύτερη της φίλη και προκάλεσε τόσο πόνο σε όλους τους αγαπημένους της.Και σε ένα μπαλκόνι όταν όλοι της οι φίλοι-συμπεριλαμβανομένου και του πρώην της-χόρευαν ανέμελοι στον κάτω όροφο.Και δεν την ένοιαζε!Τα χέρια του βρήκαν το κάτω μέρος του φορέματος της και το ανέβασε στην μέση της την ίδια στιγμή που τα χείλη του άγηναν τα δικά της και άρχιζαν την εξερεύνηση τους χαμηλότερα.Όποια περιοχή και να άγγιζαν τα χείλη του ήταν σαν να παίρνει φωτιά!Ήθελε περισσότερα,αλλά ήξερε οτι δεν μπορούσε να τα έχει.Τα χέρια της βρήκαν την αρχή της μπλούζας του και την έσκισαν στα δυο.Για την ακρίβεια,του άρεσε αυτή η μπλούζα όμως δεν είπε τίποτα.Δεν θα της αρνιόταν τίποτα απόψε.Απόψε θα της έδειχνε ότι ήταν καλύτερος για εκείνη απο το δημιούργημά του.Αργότερα,θα γίνονταν όλα με τον τρόπο του.Το χέρι του βρήκε το μεταξωτό εσώρουχό της.Ήταν ήδη έτοιμη για εκείνον.Χαμογέλασε με την σκέψη.Ω,ναι!Η μικρή ξανθιά βρυκόλακας τον ήθελε τόσο όσο την ήθελε και αυτός.Τα δάχτυλά του γλίστρησαν μέσα της και αυτό την έκανε να αναστενάξει δυνατά.Τα δάχτυλά κινούνταν τώρα σε ένα δυνατό ρυθμό με υπεράνθρωπη ταχύτητα.Ω,θεέ μου, ήταν τα μόνα λόγια που κατάφερνε να αρθρώσει.Μπορούσε να κάνει τα πάντα αρκεί να μην έχανε την αίσθηση που τα δάχτυλά του της δημιουργούσαν.Ήταν καταδικασμένη.Ολοκλήρωσε δυνατά και γρήγορα,καθώς οι τοίχοι της συσπάστηκαν γύρω απ'τα δάχτυλά του και ένιωσε σαν να ήταν στον Παράδεισο.
Πριν ακόμα καταφέρει να συνέλθει απο τον τελευταίο της οργασμό,μπήκε μέσα της με τόση ορμή που την έκανε να ουρλιάξει.Το αίσθημα αύτο ήταν εντελώς καινούργιο για εκείνη.Ναι,είχε ήδη κοιμηθεί με έναν βρυκόλακα και ένα λύκο αλλά ο συνδυασμός ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο αφροδισιακό.Κινήθηκε γρήγορα και δυνατά μέσα της βρίσκοντας όλα τα σωστά σημεία που δεν είχε ιδέα οτι υπήρχαν.Ο τρόπος που κινούταν μέσα της ήταν απίστευτος.Αισθησιακός και σέξι ταυτόχρονα και την έκανε να αισθάνεται η πιο τυχερή γυναίκα στον πλανήτη!Τα μάτια του έψαξαν τα δικά της και όταν τον κοίταξε δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον εαυτό της.Έφερε τα χείλη του στα δικά της και τον φίλησε όπως κανέναν άλλο.Αυτό τον έκανε να αυξήσει ταχύτητα και όταν ένιωσε την κορύφωσή της γύρω του την δάγκωσε στον λαιμό.Δυνατά.Φώναξε δυνατά το όνομά του και εκείνος έφερε τον καρπό του στα χείλη της για να πιεί και να σταματήσει να φωνάζει.Ο κόσμος γύρω της ξαφνικά χάθηκε καθώς το πιο δυνατό κύμα οργασμού που είχε βιώσει ποτέ την χτύπησε.Η κορύφωσή του ήρθε αμέσως μετά την δικιά της και ακούμπησε το μέτωπό του στον γυμνό της ώμο.Το επόμενο λεπτό τους βρήκε να αναπνέουν βαριά και να προσπαθούν να ελέγξουν τις ανάσες τους.Ο Κλάους την φίλησε στο μέτωπο και της ψιθύρισε στο αυτί:
-Καλύτερα να ντυθείς,πριγκίπισσα.Οι φίλοι σου θα σε ψάχνουν.
Η Κάρολαιν απλά τον κοίταξε και έγνεψε.Έφτιαξε το φόρεμά της και έφυγε τρέχοντας απο το δωμάτιο.Κατέβηκε κάτω και κατευθείαν έξω στον κήπο.Όταν έφτασε έξω,άφησε την ανάσα που δεν ήξερε οτι κρατούσε τόση ώρα.Ο καθαρός αέρας ήταν το ιδανικότερο για εκείνη,την δεδομένη στιγμή.Έκλεισε τα μάτια της και έγειρε πάνω στον τοίχο.Όταν τα άνοιξε ξανά είδε το πρώην αγόρι της ντυμμένο cowboy να στέκεται μπροστά της και να την κοιτάζει.
-Δεν ήξερα οτι ήσουν εδώ,Κάρολάιν.Μορώ να σου μιλήσω ένα λεπτό?,την ρώτησε ο Τάιλερ.Προφανώς ήθελε να να της ζητήσει συγνώμη.
Η Κάρολάιν απλά κοίταξε ψηλά.Είδε τον Κλάους ντυμμένο να της χαμογελάει σαγηνευτικά.Του επέστρεψε το χαμόγελο.Μετά κοίταξε το αγόρι μπροστά της και του χαμογέλασε.
-Νομίζω οτι θα προσπεράσω.Καληνύχτα Τάιλερ.
Έτσι τον άφησε να στέκεται εκεί και να ξεκίνησε να απομακρύνεται.Κοίταξε για τελευταία φορά εκείνη την νύχτα στο μπαλκόνι του επάνω ορόφου πριν γυρίσει σπίτι της.Ο Κλάους ήταν ακόμα εκεί και την κοιτούσε.Μόλις είχε πάρει μια ιδέα απο τον Παράδεισο.Και δεν ήταν διατεθειμένη να τον αφήσει.Ούτε εκείνος....